The 2-Minute Rule for بیماری پسوریازیس ناخن
The 2-Minute Rule for بیماری پسوریازیس ناخن
Blog Article
برای پسوریازیس‌های شدید یک روش درمانی مؤثر، قرار گرفتن در معرض نور ماورا بنفش است. در صورتی‌که اقدامات درمانی در مطب پزشک انجام شود، اشعه ماورا بنفش می‌تواند قسمت زیادی از پوست را بدون ایجاد عوارض جانبی مهمی تحت درمان قرار دهد. در این روش فقط بخشی از طیف نوری اشعه ماورا بنفش که برای درمان پسوریازیس مفید است به‌کاربرده می‌شود.
.. فهرست تداخلات دارویی مذکور کامل نیست و امکان تداخل داروهای دیگری نیز در عملکرد ریسپریدون وجود دارد.
ابتلای مادر باردار به برخی از عفونت‌های ویروسی می‌تواند جنین وی را مستعد به این بیماری کند. تغذیه نامناسب و ناکافی در ماه‌های اول بارداری نیز می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به اعصاب جنین وارد آورده و او را مستعد بیماری کند.
درمان روانی اجتماعی : در این درمان با تمرکز به مشکلات رفتاری، روان‌شناختی، اجتماعی و شغلی، پزشک در صدد بهبود آنها و آموزش مدیریت علائم به بیمار است.
درمان هم صرفا شدت علائم را کم می‌کند. با انجام اقدامات زیر می‌توان ریسک ابتلا را تا حد زیادی کاهش داد و از آن پیشگیری کرد:
در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین دکتر پوست و مو وجود دارد.
شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین پزشکان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی و آنلاین وجود دارد.
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.
پسوریازیس ناخن بیماری مزمن پوستی و نقص سیستم ایمنی است که باعث ایجاد تغییرات پوستی زیر ناخن‌ها می‌شود.
روش‌های درمانی این بیماری برای درمان ناخن‌های درگیر هم تجویز می‌شوند. متخصص پوست برای درمان پسوریازیس ناخن داروهای دایونکس، استروئیدهای تزریقی (داخل ناخن) و موضعی و داروی پروتوپیک پیشنهاد می‌دهد.
در صورت مصرف همزمان این دارو با داروهای کاهنده فشار خون، الکل و دیازپام احتمال بروز هیپوتانسیون افزایش می‌یابد.
درمان سریع قارچ پوستی اغلب شامل استفاده از داروهای ضدقارچ موضعی و گاهی اوقات داروهای خوراکی است. مهم است که به یاد داشته باشید درمان قارچ پوستی ممکن است نیاز به زمان داشته باشد و پاسخ به درمان می‌تواند بسته به نوع قارچ و محل عفونت متفاوت باشد. در اینجا چند گزینه درمانی رایج آورده شده است: کرم‌ها، لوسیون‌ها، و پودرهای ضد قارچ داروهای موضعی مانند کلوتریمازول، میکونازول و تربینافین برای درمان انواع مختلف قارچ پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها مستقیماً روی ناحیه آسیب‌دیده اعمال می‌شوند. داروهای خوراکی ضد قارچ در موارد شدیدتر یا وقتی که عفونت به درمان موضعی پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است داروهای خوراکی مانند فلوکونازول یا تربینافین تجویز کند. نکات بهداشتی حفظ بهداشت مناسب، خشک نگه داشتن نواحی مرطوب بدن، استفاده از لباس‌های نخی یا تنفسی و تعویض مرتب پوشاک به ویژه جوراب‌ها و کفش‌ها می‌تواند به سرعت بخشیدن به فرآیند درمان کمک کند.
عوامل متعددی می‌توانند به تشدید قارچ پوستی کمک کنند و شرایط را برای رشد و گسترش قارچ‌ها بهتر کنند. درک این عوامل می‌تواند به پیشگیری و کنترل بهتر عفونت‌های قارچی کمک کند: رطوبت بیماری پسوریازیس تناسلی و گرما قارچ‌ها در محیط‌های گرم و مرطوب بهتر رشد می‌کنند. به همین دلیل، تعریق زیاد و نگهداری پوست در شرایط مرطوب می‌تواند به گسترش قارچ پوستی کمک کند. بهداشت نامناسب عدم رعایت بهداشت شخصی مناسب، مانند عدم شستشوی منظم یا خشک نکردن کامل پوست پس از استحمام، می‌تواند ریسک تشدید عفونت قارچی را افزایش دهد. استفاده از لباس‌های تنگ و غیر تنفسی پوشیدن لباس‌های تنگ و موادی که رطوبت را حفظ می‌کنند می‌تواند به ایجاد شرایط مطلوب برای رشد قارچ‌ها کمک کند. سیستم ایمنی ضعیف افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا نقص ایمنی هستند، مانند بیماران دیابتی، افرادی که تحت درمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند، یا افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی، بیشتر در معرض خطر شدید شدن عفونت‌های قارچی قرار دارند.
اگر تاکنون به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هر گونه حساسیت دیگری، مانند حساسیت های غذایی، حساسیت به رنگ و مواد نگهدارنده و حیوانات را نیز به پزشک خود اطلاع دهید.